پایگاه تامین منابع علمی مگاپیپر

https://megapaper.ir/

 

رابطه عقل و ایمان از دیدگاه ملاصدرا با تاکید بر شرح اصول کافی و مفاتیح الغیب

https://meybod.ac.ir/articles-detail/Fa/2-2-7-1-98-9/%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B7%DB%80-%D8%B9%D9%82%D9%84-%D9%88-%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%B5%D8%AF%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%A3%DA%A9%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%B1-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-%DA%A9%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D9%88-%D9%85%D9%81%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D8%AD%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%BA%DB%8C%D8%A8-.aspx

 

نظم عای غایی،صوری و فاعلی

انتقاد ذهنیت‌گرایی یا ذهنی‌گرایی یا سوبژکتیویسم ( Subjectivism)

ذهنیت‌گرایی یا ذهنی‌گرایی یا سوبژکتیویسم ( Subjectivism) عبارت است از اعتقاد به این که تجربه ذهنی، اساس همهٔ معیارها و قوانین است. هر شخص از ذهنیت خاص خویش برخوردار است و ذهنیت هر شخص بر اساس علایق و سلایقِ فردی متمایز از ذهنیت اشخاص دیگر است. در این تلقی، احکام و گزاره‌ها نهایتاً به رهیافت‌ها، علایق و سلایق ذهنیِ فرد بازمی‌گردد. ذهنیت‌گرایی در مقابل عینیت‌گرایی (ابژکتیویسم) و واقع‌گرایی قرار می‌گیرد.

غایَةُ العقلِ الاِعتِرافُ بِالجَهلَ

جایگاه یقین در برهان نظم

یکی از راه‎های فکری خدا شناسی که برای عموم انسان‎ها قابل فهم است، تفکر در پدیده‎‏های عالم طبیعت است که از جهات گوناگون (حدوث، حرکت و...) می‎تواند راهگشای انسان در شناخت آفریدگار جهان باشد. یکی از برجسته‎ترین و نمایان‎ترین آنها، نظم و اتقان حاکم بر جهان است. از برهان نظم، تقریرهای مختلفی ارائه شده است که تقریر آن بر پایه قانون احتمالات، از آن جمله است. استاد شهید مطهری در آثار خود به تبیین این تقریر از برهان نظم پرداخته است؛ چنان‌که آن را بر اساس قانون سنخیت علی و معلولی نیز تقریر و تبیین کرده است. یقین حاصل از برهان نظم بر پایه قانون احتمالات، یقین معرفت‎شناختی و منطقی است، نه یقین روان‎شناختی که فاقد اررش منطقی و معرفت‎شناختی است. البته، یقین مزبور، یقین بالمعنی الاخص که در اولیات و فطریات وجود دارد نمی‎باشد، بلکه یقینی است در تراز یقین موجود در متواترات، تجربیات و حدسیات. اما یقین حاصل از برهان نظم بر اساس اصل سنخیت، یقین بالمعنی الاخص و همپایه یقین در اولیات و فطریات منطقی است. در این نوشتار، دو تقریر مزبور از برهان، تبیین و بررسی شده و به اشکالاتی که بر تقریر برهان نظم بر اساس قانون احتمالات وارد شده، پاسخ داده شده ا ست.

https://www.kalamislami.ir/article_125917.html

 

تبیین نارسایی حدیث ضحضاح در انکار ایمان ابوطالب

ایمان و سبقت در آن، از فضیلت‌های مهم در میان مسلمانان است. مساله ایمان ابوطالب، عموی رسول خدا(ص) و پدر امیر المومنین(ع) از چالش های مورد نزاع برخی مورخان است. علمای شیعه، به ایمان ابوطالب دارند، ولی عده زیادی از علمای اهل سنت، ایمان ایشان را انکار کرده و به دلایلی از قرآن و روایات استشهاد کرده‌اند که یکی از آن موارد، حدیث ضحضاح است. این مقاله، با رویکرد تاریخی و با استفاده از منابع تاریخی، روایی و تحلیلی موافقان و مخالفان ایمان ابوطالب، به بررسی متن، سند، دوره انتشار و اهداف پنهان در حدیث ضحضاح می‌پردازد. در این مقاله، ضمن بیان نقل های مختلف از حدیث ضحضاح اثبات خواهد کرد که این متن‌ها با یکدیگر تناقض و با آیات الهی و روایات دیگر روایتگران تعارض دارد. همچنین دراین مقاله منابع اولیه‌ی حدیث و بازه زمانی نقل و انتشار این حدیث در منابع، کاوش شده و در پایان، موضع اهل بیت((ع)) و منشاء جعل حدیث ضحضاح نیز بیان می گردد.

https://jte.jz.ac.ir/article_174066.html

 

بررسی همسان انگاری علم و ایمان از دیدگاه قرآن

یکی از مباحث مهم قرآن کریم مسئله ایمان است که مایه سعادت انسان در دنیا و آخرت است. شناسایی حقیقت ایمان ما را در راائه راهکار بهتر جهت تقویت ایمان و پیشگیری از آفات آن کمک می کند.
  مشهور است امامیه ایمان را مساوی علم ومعرفت، اشاعره آن را معرفت توأم با پیوند قلبی و معتزله آن را انجام واجبات و ترک محرمات می دانند. از آنجا که نوع متکلمان علم را اصل اساسی ایمان یا یکی از ارکان مهم آن دانسته اند د راین تحقیق با رویکردی قرآنی درصدد پاسخگویی به این سوال بوده ایم که آیا ایمان همان علم است؟ رابطه این دو چیست. ارتباط ایمان و یقین از مباحث مهم مطرح شده در این مقاله است. – علم اساس ایمان است هرچند ایمان فراتر از معرفت است- در تحقق درجات پایین ایمان معرفت یقینی شرط نیست.

https://tqh.alzahra.ac.ir/article_3495.html

 

معقولیت ایمان

در برخی از روایات استدلالی برای معقولیت اعتقاد به خداوند و روز جزا ارائه شده است که مضمونی به این شکل دارد: اگر خدا و روز جزایی در کار بود، ما از ایمان خود بهره فراوان برده‌ایم و در صورتی که باور ما خطا از آب درآمد، زیانی نکرده‌ایم. این سبک استدلال، چندان مورد توجه متکلمان مسلمان قرار نگرفته است. با این حال، این استدلال قرینه‌ای در فرهنگ مسیحی دارد که به شرط‌بندی پاسکال معروف است و طبق پژوهش برخی از محققان از طریق نوشته‌های غزالی به فرهنگ مسیحی منتقل شده است. نوشته حاضر، پس از گزارش و تحلیل احادیث مرتبط، روایت مسیحی آن را تحلیل کرده و اشکالاتی را که بر این استدلال شده است، باز می‌گوید و قوت آن را می‌سنجد. بیشتر اشکالاتی که متوجه این استدلال شده، زاده بی‌توجهی به خصلت و کارکرد آن است. در نتیجه، به نظر می‌رسد که این استدلال همچنان کارآیی خود را دارد.

https://hadith.riqh.ac.ir/article_3279.html

 

استصحاب(حکومت یقین بر شک)

https://journals.ut.ac.ir/article_25595.html