شرط به نفعل ثالث می تواند نتیجه یا فعل باشد.
- ۰ نظر
- ۰۳ ارديبهشت ۰۳ ، ۰۹:۴۵
اثرحقوقی برمبنا و براساس اراده و قصد دو نفر ایجاد می شود در تملیک جنبه عقدی دارد و ماهیتا قرارداداست
تملیک به دو نفر نیاز دارد.
شخص الف یک خانه متراژبالا دارد و سی سال ساکن هست و یک سرایدار با وفا با سی سال خدمت در آن ملک دارد.می خواهد برود خارج از کشورو خانه را نیز بفروشد شخصی مراجعه می کند برای خرید خانه،با خریدار شرط می کند(فروشنده) (ضمن عقد شرط می کنیم)که ماشین فروشنده به سرایدار با وفا منتقل شود.(شرط فعل در آینده انتقال دهد انتقال دادن عمل حقوقی است.)
تملیک به نفع ثالث جنبه عقدی دارد یک نفر از مالکیت خارج و شخصی دیگر به مالکیت وارد می شود.
شخص الف به شخص ب بدهکار است و فوت می کند و وراث(شخص ج) به شخص ب مراجعه می کند و می گوید پدر ما ماترک ندارد ولی وراث خانه ای دارند که به شما می فرشوند با یمت مناسب لکن شما قبول کن که پدر ما بری باشد.ابراء ایقاع است.شرط نتیجه است . همین که شرط کردیم پدرم بری شد.
شما تا یک هفته دیگر ابراء کنید.(تعهد به انجام کاری در آینده شرط فعل)
رضایت پدر لازم نیست.اهلیت پدر لازم نیست. چون در ایقاع نه اهلیت و نه رضایت مدیون شرط است.
به وراث می گویند شارط
به طلبکار می گویند مشروط علیه
به پدر می گویند ثالث منتفع از شرط
به بیع هم می گویند مشروط فیه یا عقد مشروط
در شرط به نفع ثالث رضایت ثالث(شرط تملیکی جایی که جنبه انتقالی دارد.)
اگر شرط به نفع ثالث ایقاعی باشد.رضایت ثالث نه شرط استقرار است و نه شرط تحقق و صحت
شرط تملیکی به نفع ثالث
رضایت ثالث ضرورت دارد.برای تاثیر و استقرارولی برای تحققش لازم نیست.
شرط صحت نیست ولی ضرورت دارد.