اصولا عقود عینی به صورت شرط نتیجه باطل است. چون باید شرط صحت رخ دهد مگر این که پیشاپیش مقبوض باشد.

قبلا مبیع تحویل داده شده بود.

پرشوایشن درحقوق

عقددر ایمپلیکیشن های مصدری و اسم مصدری

درخصوص عقود عینی قبض شرط وقوع است.شرط صحت است.

من باب مثال شرط کنیم فی الحال در ساختمان پنجره باشددر آینده پنجره کارگذاشته می شود شرط فعل نه نتیجه

عمل مادی خروج موضوعی دارد از بحث شرط نتیجهعمل مادی نمی تواند شرط نتیجه کرد.

انتقال سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود نیاز به تشریفات دارد.

طلاق به دلیل تشریفاتی بودن نمی توانند حین العقد فی الحال محقق شود و نمی تواند شرط نتیجه واقع شود.

انتقال سندرسمی به دلیل الزام مراجعه به دفترخانه نمی تواند شرط نتیجه باشد.

اعمال حقوقی تشریفاتی نمی توانند شرط نتیجه باشند.