تجارت الکترونیک و بیمه
- ۰ نظر
- ۰۲ ارديبهشت ۰۳ ، ۱۹:۱۵
یکی از چالش های مهم جواز بیمه عمر، ایراد شبهه غرر (خطر و جهالت) و بیع امنیت است. در مقاله پیش رو، با بهره گیری از روش تحلیلی – توصیفی در صدد پاسخگویی به دو اشکال اساسی مذکوریم. نتایج پژوهش حاکی از این است که اگر مقصود از غرر، خطر باشد، اصولا بیمه عمر نه برای ایجاد خطر، بلکه برای دفع خطر و جبران خسارت پدید آمده است. اگر غرر به معنای جهالت باشد، مبنای اشکال این است که معاوضه در بیمه عمر، معاوضه مال به مال تصور شده، در حالی که مبادله در بیمه عمر، مبادله مال در مقابل دریافت تعهد به پرداخت خسارت و در نتیجه تامین امنیت است. جهالت برای بیمه گذار نیز وجود ندارد، زیرا وی اقساط بیمه را می پردازد و در مقابل، تعهد و تامین به دست می آورد و این برای بیمه گذار مالیت دارد و دارای ارزش اقتصادی است که می تواند در مقابل اقساط بیمه ای، عوض مورد مصالحه قرار بگیرد. از این رو بیمه عمر، بیع امنیت نیست، بلکه صلح تامینی محسوب می شود. مبنای حقوقی آن ماده ۷۶۸ ق.م (صلح تامینی) است. در این ماده، تعهد به پرداخت نفقه به عنوان عوض مورد معامله قرار گرفته است. بیمه عمر نیز، بر عقد صلح تامینی انطباق پذیر خواهد بود.
صلح به سود طرف عقد یا به سود ثالث. ماده ی ۷۶۸ ق. م در این مورد مقرر می دارد: در عقد صلح ممکن است یکی از دو طرف در عوض مال الصلحی که می گیرد متعد شود که مبلغ معینی همه ساله یا همه ماهه تا مدت معین تادیه کند. این تعهد ممکن است به نفع طرف مصالحه یا به نفع شخص یا اشخاص ثالث واقع شود.
در عقد مغابنه ای اگر شخص الف تعهد کند یک مبیعی را به شخص ب بدهد و شخص ب درعوضش کاری طی مدت مشخص برای وی انجام دهد عقد می تواند صحیح باشد.
اگر مدت مشخص نباشد من باب مثال تا آخر عمر باید خدمات خاصی را به طرف مقابل ارائه دهد معامله غرری و باطل است.
در عقد صلح ممکن است احد طرفین در عوض(تعهد به نفع ثالث اصلی) مالالصلحی که میگیرد متعهد شود که نفقه معینی همه ساله یا همهماهه تا مدت معین (مغابنه است باید مدت معین باشد)تأدیه کند این تعهد ممکن است(احتمالی و صحیح است) به نفع طرف مصالحه یا به نفع شخص یا اشخاص ثالث واقع شود.
تعهد به نفع ثالث به صورت معوض هم صحیح است.