در استصحاب علم به بقاءموضوع است حال آن که موضوع برائت ...
فرزاد تات | سه شنبه, ۱ اسفند ۱۴۰۲، ۰۲:۰۵ ب.ظ
- ۰ نظر
- ۰۱ اسفند ۰۲ ، ۱۴:۰۵
اگر استصحاب را از باب اخبار نهی کننده از نقض و ابطال یقین با شک حجیت بدانیم هرگز چنین استصحابی در ایان مقام(اثبات برائت) سودمند نیست،زیرا آن چه تعبداً به وسیله اخبار استصحاب ثابیت می شود،فقط مترتب شدن لوازم مجعول شرعی بر مسشتصحب است .
استصحاب از امارات است و اصل برائت همان استصحاب برائت می باشد در نتیجه فردی از استصحاب می باشد. پس در امارات دال بر حکم واقعی داخل است.درنتیجه به اباحه و برائت از تکلیف در واقع ظن می یابد.و برائت از اقسام اصول تعبدی که فقط احکام ظاهری را اثبات می کنند،نیست.بر این اساس اصل عملی منحصر می شود در تخییر و احتیاط و عدم اعتبار استصحاب از باب ظن می آید.
ی
یکم-قبح عقاب بلابیان
دوم-تکلیف جاهل به اجتناب از تتن