اثبات حقیقت بودن مشتق درخصوص متلبّس به مبدا فی الحال

تبادر حال نطق،از مشتقّات انصرافی یا اطلاقی است نه وضعی

شاهد بر تایید و تکمیل صحت سلب

برخی از اوصاف و مشتقات با یکدیگر متضاد هستند. مانند قائم و قاعد، نائم و مستیقظ، مسلم و کافر،حارّ و بارد،اسود و ابیض،عبد و حرّ و... و در موارد موارد این چنینی ،ذاتی که به وصفی از اوصاف متضادّ مذکور،متّصف شده است،الان به لحاظ حال اسناد و نسبت

قدر متیقّن عقلی و مانند آن ربطی به وضع و تبادر حاقّی ندارد.

امور منشا ای توهّم تفصیل

1-چون دیده اند مبادی مشتقّات متفاوت هستند لذا تفصیل داده اند.

2-اختلاف احوالات مشتقّ موجب تفصیل شده است.

قضیّه متیقنه و مشکوکه

ارکان تام استصحاب

اصل لفظی عقلایی و اصل عملی شرعی

اصاله عدم ملاحظه الخصوصیه

مشتقّ حقیقت در اعمّ