ماده 242 ق.مدنی

هر گاه در عقد شرط شده باشد(شرط است و تعهد فرعی نه تعهد اصلی) که مشروط علیه مال معین را رهن دهد و آن مال تلف یا معیوب شود مشروط ‌له(فقط و فقط) اختیار فسخ معامله را خواهد داشت(نه ارش برای جایی که معیوب می شود  نه عوض برای جایی که تلف می شود) نه حق مطالبه عوض رهن یا ارش عیب و اگر بعد از آنکه مال را مشروط‌ له به رهن گرفت آن مال تلف یا معیوب(عیبی که ارزش مال را بسیار کاهش دهد و به درد رهن دادن نمی خوردماشینی که تصادف کرده و آسیب جدی دیده باشد و شرط سالبه به انتفاء مطلوب شده است.) شود، دیگر اختیار فسخ‌ ندارد.