استثنائات فسخ در تخلف از شرط فعل(فسخ ابتدایی و بدون مقدمه و بدون الزام)

1-شروط فعلی که بین موجر و مستاجر هست در قرارداد اجاره.(ماده496قانون مدنی)(خیار فسخ از تاریخ تخلف ثابت می گردد.به محض این که تخلف انجام شد طرف مقابل می تواند فسخ کند)ممکن است موجر یا مستاجر صاحب حق فسخ شوند.حسب مورد موجر یا مستاجر یا مشروط له(موجر یا مستاجر)هرکدام مشروط له شرط بودند برای فسخ می توانند اقدام کنند.

2-ضامن دادن(کلی یا معین)(مواد243 و 379قانون مدنی)چه شخص معین چه به طور کلی بگوید شخص الف را به عنوان ضامن بیاور یا بگوید یک شخص که وضعیت مالی اش خو باشد را برای ضمانت بیاور.اگر در آن تاریخ ضامنی آورده نشود طرف مقابل حق فسخ دارد.

3-رهن دادن(شرط باید به طور کلی یا مطلق باشد)(ماده379قانون مدنی)برای درک مبیع ضامن بدهد منظور ضمان عهده است.اگر رهن معین باشد مشمول این ماده نمی شود.اگر شرط کردند که رهنی یا ضامنی بدهند و ندهد مشروط له حق فسخ دارد.حسب مورد ممکن است بایع یا مشتری باشد.

4-تعذرمطلق(الف-قیدمباشرت  ب-وحدت مطلوب   ج- سالبه به انتفاع موضوع  د-شرط فعل منفی)(ماده239قانون مدنی)

5-معامله از روی نمونه(ماده354 قانون مدنی)

6-تاخیرثمن(ماده402 قانون مدنی)

7-شرط خلاف(تراضی خلاف)طرفین توافق کنند اگر شرط فعل انجام نشد معامله فسخ شود.یک قاعده هست و مواد قانونی انحصاری ندارد.توافق طرفین بر خلاف .... می باشد.(مواد 355 و   384 قانون مدنی)اصولا در قراردا ها می توان شرط خلاف یا تراضی خلا هم انجام داد.