اصل عدم تداخل
اصل عدم تداخل اصل تعدّد مسبّب به تعداد اسباب و کافى نبودن یک مسبّب براى چند سبب است و از آن در اصول فقه، مبحث الفاظ، بحث مفاهیم سخن رفته است.
۱ - تداخل اسباب و مسببات
[ویرایش]
تداخل و عدم تداخل یا در اسباب است و یا در مسبّبات. عدم تداخل اسباب آن است که اگر اسباب شرعى چیزى متعدّد باشد- مانند خوابیدن و ادرار کردن که هر یک سببى مستقل براى وجوب وضو است و نیز همچون جنابت و حیض که سبب وجوب غسل مى‌باشند- مسبّب (وضو و غسل) نیز متعدّد خواهد بود، ولى در تداخل اسباب، اسباب متعدّد، مقتضى یک مسبّب مى‌باشند؛ به طورى که گویا یک سبب پدید آمده است. در مسبّب‌ها نیز بحث تداخل و عدم تداخل این گونه مطرح است که آیا بر فرض عدم تداخل اسباب و تعدّد وجوب، اکتفا به یک امتثال مانند یک وضو یا غسل جایز است یا خیر؟
۱.۱ - اصل اولی در مسئله
اصل در هر دو (اسباب و مسبّبات) عدم تداخل است، مگر دلیلى بر تداخل باشد؛ چنانچه در غسل و وضو چنین است.
