ثلاثه قسم عبادات مکروهه
الف-عباداتی که مستقیماً متعلّق نهی واقع شده اند و نهی کرامتی ظاهراً و باطناً به ذات عبادت و به همین عنوان عبادی-که ماموربه نیز می باشد-بار شده است و ضمناً از عباداتی است که بدل هم ندارند.
ب-عباداتی که مستقیماً نهی به آن ها تعلّق گرفته و خود عنوان عبادی مورد نهی کراهتی واقع شده است، ولی به گونه ای است که بدل و جانشین دارد و ما می توانیم فر منهی عنه را رها کرده و عبادت دیگری را به جای آن انجام دهیم.
ج-عباداتی که در ظاهر خطاب،نهی به عنوان عبادی بار شده،ولی در واقع به عنوان دیگری بار شده است که یا با عنوان عبادی مجامع هستند،یعنی اتّحاد وجودی دارند و در خارج به یک وجود موجودند، یا اینکه تلازم وجودی دارند، یعنی دو چیز هستند که در خارج متلازمین می باشند و یکی مستلزم دیگری است. مثلاً نماز در مواضع تهمت کراهت دارد و خطاب به عنوان (( لاتصلّ فی موضع التهمه)) است،ولی در حقیقت نماز در مواضع تهمت نیست که کراهت دارد،بلکه اصل بودن در چنان مکانی مکروه است.
حال اگر نماز عبادت باشد از (( مجموعه اقوال و افعال و هیئات و اکوان)) ،یعنی بودن ها هم جزء نماز باشد، در این جا با عنوان ((کون)) اتحاد وجودی دارند، ولی اگر نماز ،همان اقوال و افعال و هیئات باشد و بودن ها جزء نماز نباشد، بلکه لازم لاینفک آن باشد( از باب این که جسم بدون این اکوان و خالی از آن ها نیست) دراین صورت میان عنوان عبادی با عنوان متعلّق نهی ملازمه است،نه اتحاد وجودی.
