اباحه یا برائت

پس از قیام ادله معتبره از نقل و عقل بر برائت و اباحه شرعی و ایمنی عقل از عقاب در شبهه بدویه،فتوی به اباحه یا برائت از نوع فتوای بدون علم و دلیل معتبر نیست،بلکه با دلیل است و از برخی از آیات خارج است و نیز ارتکاب مشتبه با وجود دلایل عقلی و نقلی بر جواز، از نوع اقدام در هلاک و افتادن در وادی هلاک نیست و یقین به عدم هلاک به معنای عقوبت داریم. همچنین ارتکاب مشتبه مخالف با تقوای الهی نیست؛زیرا تقوا یعنی واجبات را انجام دادن و محرمات را ترک کردن. در مانحن فیه اصل وجوب یا حرمت مشکوک است و گفتن این که تقوا به معنای امتثال کردن محتمل هاست،دلیل لازم دارد؛درصورتی که ما چنین دلیلی نداریم-آری اگر امر به ورع شده بودیم ،جا داشت کسی بگوید ورع،مشتبهات را هم شامل می شود-پس اخباری ها از آیات طرفی نیستند.