مشتق محکوم به باشد یا محکوم علیه باشد...

یکی از تفصیلات در باب مشتق این است که اگر مشتق ،محکوم به باشد،مثل زید ضارب،حقیقت در اخص است؛ ولی اگر محکوم علیه باشد حقیقت در اعم اسن. برای بخش دوم به دو آیه حدّ سرقت و حدّزنا استدلال شده است که قرآن می گوید: ((السارق و السارقه فاقطعوا ایدیهما)) سوره مائده ،آیه 38 و می فرماید : ((الزانیه و الزانی فاجلدوا کلّ واحد منهما ماه جلده)) سوره نور ،آیه 2 در این دو آیه بر فردی که در گذشته سرقت یا زنا کرده اطلاق سارق و زانی شده است. پس مشتق در اعم است.