الحقّ وقوع اشتراک
ما در زبان های مختلف الفاظ فراوانی داریم که مشترک لفظی هستند.
سه دلیل مرحوم آخوند خراسانی:
السبب الاول-نقل. منظور از نقل،نصّ اهل لغت است، که در کتاب های لغت تصریح می کنند فلان لفظ دارای چندین معنا است...
السبب الثانی-تبادر. یعنی از شنیدن یک واژه-مثل عین-یکی از چندین معنای آن(چشم،چشمه و...) متبادر است و معانی دیگر که ربطی به عین ندارند متبادر نیست.و تبادر علامت حقیقت بودن است،پس لفظ عین در هر کدام از آن معانی حقیقت است.(اگر هزینه معیّنه آورد آن یکی برای مخاطب هم معلوم می شود، و اگر قرینه نیاورد مجمل شده و اجمالاً می فهمد که یکی از آن ها مراد است و در ذهن او به یکی از آن ها منتقل می شود.)
السبب الثالث-عدم صحت سلب. هنگامی که ما معانی عین را یک یک موضوع قرار داده و لفظ عین را محمول قرار می دهیم و بر آن ها حمل می کنیم،می بینیم که نسبت به تمام آن معانی،صحت حمل و عدم صحت سلب دارد؛ و این ها علامت حقیقت بودند،پس لفظ عین برای این معانی جدا جدا وضع شده است. اشتراک لفظی یعنی همین.
