اتحاد میان ذات و وصف

یک-اتحاد حلولی؛مشتق،حال در ذات و ذات محلّ آن باشد. مثل جسم ابیض.

دو-اتحاد انتزاعی:که منشا انتزاع آ در خارج وجود دارد مانند السماء فوق و الارض تحت.

سوم-اتحاد اعتباری: که صرفاً در عالم فرض و اعتبار و جعل وجود دارد،مانند ملکیت و زوجیت،هذا ملک،زید زوج

چهارم-اتحاد صدوری و ایجادی؛ که مشتق از ذات صادر می شود و فعل اوست و او ایجاد کننده است.

با این ویژگی برخی از مشتقّات نحوی- که عبارتند از کلیه افعال و مصادر مزید فیه- از بحث خارج می شوند.