قاعده یقین
فرزاد تات | دوشنبه, ۱۶ مرداد ۱۴۰۲، ۰۹:۴۳ ب.ظ
قاعده یقین که به آن شک ساری نیز گفته می‌شود از قواعد اصولی است که حجیت آن مورد اختلاف فقها و اصولیون می‌باشد. قاعده یقین حکم به بقای یقین سابق هنگام شک در اصل همان یقین است. طبق این قاعده هنگامی که شخص در گذشته به چیزی یقین داشت ولی پس از مدتی به آن یقین سابقش شک می‌کند که آیا واقعاً یقینش مطابق با واقع بوده یا نه؟ حکم به بقای آن یقین می‌کند.
اکثریت فقیهان شیعه قائل به عدم حجیت قاعده یقین هستند. زیرا دلیلی بر حجت آن در فقه وجود ندارد مگر روایتی که آخوند خراسانی در کتاب کفایه الاصول برای این قاعده آورده و خودش نیز آن را رد کرده‌است. البته کسانی برای حجیت این قاعده به بناء عقلا تمسک کرده‌اند که اکثریت اصولیون این استدلال را نپذیرفته و آن را از مصادیق بناء عقلا ندانسته اند.
