قیاس منصوص العلة

اگر در حکمی علت آن ذکر شده باشد و حکم مزبور را در مواردی که علت موجود است را جاری سازیم به این قیاس، قیاس منصوص العلة گویند.

 قیاس منصوص العلة، قیاس دارای علّتِ منصوص است.

قیاس منصوص العلة، مقابل قیاس مستنبط العلة بوده و به قیاسی گفته می‌شود که علت «حکم اصل» آن از طریق نص معتبر بیان شده است.

هرگاه حکمی از راه نص معتبر در اختیار مجتهد قرار گیرد و در آن نص، علت حکم نیز به صراحت یا به اشاره بیان شده باشد و مجتهد با تشکیل قیاس درصدد تسری حکم اصل به فرع دیگری برآید، به چنین قیاسی، قیاس «منصوص العله» می‌گویند.