حیازت
محمدجعفر جعفری لنگرودی عناصر حیازت مباحات را اینگونه بیان می‌کند:
وجود مال منقول مادی در خارج
مال مذکور مالک نداشته باشد (چه در اصل مالک نداشته باشد مثل ماهی دریا و چه مالک داشته ولی وی از آن مال اعراض کرده باشد)
ایجاد سلطه بر مال یا تهیه مقدمات تصرف
قصد حیازت کردن (بنابر این اگر فقط قصد انجام دادن آن را داشته باشد، کافی نیست.
در بین شرایط حق تحجیر اختلافاتی وجود دارد، گروهی از حقوقدانان و فقیهان بخشی از این شرایط و گروهی دیگر شرایط بیشتری می‌پذیرند. برخی از این شرایط عبارتند از:
قصد احیاء و تسلط: مثلاً اگر گروهی نظامی برای مدت چند روز به مأموریتی بروند و برای نصب چادر خود، زمین آنجا را مسطح و اطراف آن را سنگ چین کرده باشند، چون قصد احیاء و تسلط را ندارد حق تحجیر به آنان تعلق نمی‌گیرد.
انجام عمل: در اینکه حتماً تحجیر کننده باید عملی انجام دهد اختلاف وجود دارد. طبق ظاهر قانون چنین شرطی متجز نیست.
تعیین محدوده: مثلاً اگر تحجیر کننده بجای اینکه یک محدوده خاصی را سنگ چینی بکند، یک خط مستقیم را سنک چینی کرده که در این صورت مستحق حق تحجیر نخواهد بود.
قدرت بر احیاء: مثلاً اگر کسی مساحت زیادی را سنگ چینی کرده ولی توانایی مالی احیای آن زمین را نداشته باشد، در این صورت نیز مستحق حق اولویت نخواهد بود
