جمله های امام حسین به ابوذر
جمله های امام حسین به ابوذر
عقاد در ص 64 در مقام بیان فصاحت امام حسین جمله هایی را که به ابوذر فرموده نقل می کند:
یا عماه ان الله قادر ان یغیر ما قد تری، و الله کل یوم فی شأن، و قد منعک القوم دنیاهم و منعتهم دینک، و ما اغناک عما منعوک! و ما احوجهم الی ما منعتهم فاسئل الله الصبر و النصر، و استعذ به من الجشع و الجزع، فان الصبر من الدین و الکرم، و ان الجشع لا یقدم رزقا و الجزع لا یؤخر اجلا. [1] .
عقاد می گوید:
و کان یومئذ فی نحو الثلاثین من عمره فکأنما اودع هذا الکلمات شعار حیاته کاملة منذ أدرک الدنیا الی أن فارقها فی مصرع کربلا. [2] .
این اشعار را به آن حضرت نسبت می دهد:
اغن عن المخلوق بالخالق
تغن عن الکاذب بالصادق
و استرزق الرحمن من فضله
فلیس غیر الله من رازق
من ظن ان الناس یغنونه
فلیس بالرحمن بالواثق [3] .
و ایضا:
لعمرک اننی لاحب دارا
تکون لها سکینة و الرباب
احبهما و ابذل کل مالی
و لیس لعاتب عندی عتاب [4] .
پاورقی
[1] [عمو جان! خداوند قادر است که وضع کنونی را دگرگون سازد، و خداوند هر روزی دست به کار چیزی است، و این قوم دنیای خود را از تو باز داشتند و تو دین خود را از آنان. راستی که تو چرا بینیازی از آنچه تو را محروم ساختند، و آنان چقدر به آنچه تو آنها را محروم ساختی نیازمندند. پس از خداوند صبر و یاری بخواه، و از حرص و بیتابی به او پناه بر، که صبر از دین و کرم است. و نه حرص روزی را پیش اندازد و نه بیتابی اجل را به تأخیر افکند.].
[2] [و آن روز آن حضرت سی ساله بودند، و گویا شعار تمام زندگی خود را از روزی که پا به دنیا گذارد تا روزی که در قتلگاه کربلا از دنیا مفارقت کرد در این چند کلمه گنجانده بود.].
[3] [با پیوستن به خالق، از مخلوق بینیازی جو تا با پیوستن به راستگو، از دروغپرداز بینیاز شوی، و از فضل خدای رحمان روزی طلب، که جز خداوند روزی دهندهای نیست. هر کس پندارد که مردم وی را بینیاز توانند کرد بیشک به خدای رحمان وثوق و اطمینان ندارد.].
[4] [به جان تو سوگند که من خانهای را که سکینه و رباب داشته باشد دوست میدارم. من آندو را دوست دارم و همهی دارایی خود را در راهشان میدهم، و سرزنش کسی برایم اهمیت ندارد.].
