اثر وضعی اعمال
- ۰ نظر
- ۰۵ مهر ۰۲ ، ۲۱:۳۲
آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُمْ مُسْتَخْلَفِینَ فِیهِ ۖ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَأَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبِیرٌ
یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ ۗ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُکَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِی سَبِیلٍ حَتَّىٰ تَغْتَسِلُوا ۚ وَإِنْ کُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْکُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَیَمَّمُوا صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَأَیْدِیکُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَفُوًّا غَفُورًا
ای اهل ایمان، هرگز در حال مستی به نماز نیایید تا بدانید چه میگویید (و چه میکنید) و نه در حال جنابت (به مساجد آیید) مگر آنکه رهگذر باشید تا وقتی که غسل کنید. و اگر بیمار بودید یا آنکه در سفر باشید یا قضاء حاجتی دست داده باشد یا با زنان مباشرت کردهاید و آب برای تطهیر و غسل نیافتید پس به خاک پاک تیمم کنید، آنگاه صورت و دستها را (بدان) مسح کنید، که خدا بخشنده و آمرزنده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
سوگند به آسمان و به چیزی که در شب پدیدار می شود؛ (۱)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿٢﴾
و تو چه می دانی چیزی که در شب پدیدار می شود، چیست؟ (۲)
همان ستاره درخشانی است که پرده ظلمت را می شکافد. (۳)
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿٤﴾
هیچ کس نیست مگر اینکه بر او نگهبانی است. (۴)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿٥﴾
پس انسان باید با تأمل بنگرد که از چه چیز آفریده شده است؟ (۵)
از آبی جهنده آفریده شده است؛ (۶)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿٧﴾
[آبی که] از صلب مرد و از میان استخوان های سینه زن بیرون می آید. (۷)
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿٨﴾
بی تردید خدا بر بازگرداندن انسان [پس از مرگش] تواناست، (۸)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿٩﴾
روزی که رازها فاش می شود. (۹)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿١٠﴾
پس انسان را [در آن روز در برابر عذاب] نه نیرویی است و نه یاوری. (۱۰)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿١١﴾
سوگند به آسمان که دارای باران فراوان و پرریزش است. (۱۱)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿١٢﴾
و سوگند به زمین که [برای جوشیدن چشمه ها و کشت و زرع و روییدن نباتات] دارای شکاف است. (۱۲)
بی تردید که این قرآن، سخنی جداکننده [میان حق و باطل] است (۱۳)
و آن هرگز شوخی نیست. (۱۴)
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿١٥﴾
آنان همواره [برای خاموش کردن نور حق] حیله می کنند (۱۵)
و من [هم در برابر آنان] چاره و تدبیری [مناسب] می کنم. (۱۶)
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿١٧﴾
پس کافران را مهلت ده و مدت اندکی آنان را در این حالی که هستند، واگذار. (۱۷)